Türkiye bulunduğu coğrafi konum açısından tarıma elverişli bir ülkedir. Bu bakımdan beklenti tarım alanında dünyanın sayılı ülkeleri arasında yer alması ve bunun ekonomik büyüklüklere yansıması şeklindedir. Oysa genel değerlendirmelerde; Türkiye bazı ürün türlerinde dünya sıralamasında yerini alsa da ekonomik göstergeler açısından aynı şeyi söylemek mümkün değildir. Türkiye para ve maliye politikası araçlarını kullanarak tarımsal faaliyetleri desteklemiştir. Değişik dönemler itibariyle izlediği politikalar; vergi teşvikleri, kredi destekleri, doğrudan gelir desteği vb. şeklinde olmuştur. Bu makalede1960 döneminden günümüze kadar geçen süreçte Türkiye’nin tarımsal alanda bulunduğu durumu değerlendirmek amacıyla tarıma yönelik uyguladığı politikalar hakkında bilgi verilmiş, zirai kazançların vergilendirilmesi detaylı bir şekilde izah edilmiştir. Neticede, izlenen politikaların amacına ulaşmada yetersiz kaldığı sonucuna varılmıştır
Turkey is a land-friendly country in its geographical position. In this regard, the expectation is that agriculture will be among the world’s numerous countries and this will reflect on economic dimensions. However, in general assessments, it is impossible to say the same thing in terms of economic indicators, although Turkey takes its place in some kinds of products in the world ranking. Turkey has supported agricultural activities using monetary and financial policy tools. The policies they follow from different periods; tax incentives, credit support, direct income support, etc. It was in shape. This article provides information on the policies it applies to agriculture in order to evaluate the situation of Turkey in the agricultural area in the course of the 1960s to the present day, the taxation of the earnings of the country is detailed. In the end, it has been concluded that the policies followed are not sufficient to
Alan : Hukuk; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|