Özet:

Osmanlı Devleti’nde Sadrazamlıktan sonra gelen veyüksek makamlardan birisi olan “Kazaskerlik" makamına kadar yükselmiş kişidir Ebu’l Fazl Mehmed Efendi. Hayatı boyunca ülkesine, milletine hizmet etmiş birisidir. Görevde kaldığı sürede kanuna aykırı işlere müsamaha göstermemiş, hukuku makamına tercih etmiştir. Ulvi bir kişiliğe sahip olan Ebu’l Fazl Efendi; mevki ve makamdan daha ziyade onurunu, gururunu ve makamının hakkını gözeten kişidir. Babası Mevlana İdris-i Bitlisi’nin örsünde dövülmüş, O’nun terbiyesinde yetişmiş, O’nun ilmiyle kemale ermiştir. Babası gibi âlim, fadıl, tarihçi bir insandır. Babasının tamamla-yamadığı, yarım bıraktığı eserleri tamamlamış, bu eserlerin günümüze ulaşmasını sağlamıştır. Kaynaklar onu güzel huylu, etkili konuşan, kalemi kuvvetli, dindar, bilgili, yardımsever ve özellikle siyasetin inceliklerini bilen bir kimse olarak nitelendirilir. Tarihçiler O’nu anlatmak-tan aciz kaldıklarını yazarlar. Yazdığı eserler, yaptığı hizmetler dünya durdukça anılacak, kendileri her zaman rahmetle yâd edilecektir.

Anahtar Kelimeler: