Abstract:

Bu araştırmanın amacı ilköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin iş yaşam kalitesi ve işle bütünleşme algı düzeylerinin ve değişkenler arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Çalışma grubunu 2014-2015 eğitim-öğretim yılında Ankara ili Altındağ ilçesinde görev yapmakta olan 262 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma verileri “İş Yaşam Kalitesi” ve “İşle Bütünleşme Ölçeği” ile toplanmıştır. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, yüzde, korelasyon analizi ve çoklu doğrusal regresyon analizi uygulanmıştır. Araştırmada öğretmenlerin iş yaşam kalitesi algısı görece orta düzeyde ve işle bütünleşme algıları da görece yüksek düzeyde olarak saptanmıştır. Değişkenlerin boyutları arasında ise çoğunlukla düşük ve orta düzeyde pozitif yönlü anlamlı ilişkiler saptanmıştır. Ayrıca iş ortamında stres yaşamama, iş arkadaşlarıyla ilişkiler ve iş doyumu ve teşvik etme boyutları dinçlik, adanmışlık ve içinde olma boyutlarının anlamlı yordayıcıları olduğu tespit edilmiştir. Araştırma bulgularına dayalı olarak iş ortamında sosyal desteği geliştirici faaliyetlerin uygulanması ve öğretmen ücretlerinin iyileştirilmesinin iş yaşam kalitesini ve işle bütünleşmeyi artıracağı düşünülmektedir.

Keywords: