Abstract:

Din ve tasavvufun, divan edebiyatının oluşumunda ve biçimlenmesinde önemi yadsınamaz bir gerçektir. Yaratıcı tarafından konulmuş evrensel kanunları içeren din, peygamberler aracılığıyla insanlara tebliğ edilmiştir. Bu husustan hareketle peygamberlerin çeşitli vasıfları, mucizeleri, telmihler ve teşbihler yoluyla bir çok divan şairine muhteva bakımından ilham kaynağı olmuştur. Bu çalışmamızda klasik şiirimizin önemli şahsiyetlerinden olan ve 16. yüzyılda yaşayan Bağdatlı Rȗhȋ’nin, gazellerinde geçen peygamberleri inceledik. Şairin divanındaki 1115 gazel baştan sona tetkik edildi ve bu gazellerden yola çıkılarak Rȗhȋ’nin şiirlerinde nebilerin nasıl ele alındığı, divanda kaç defa zikredildikleri, peygamberlerin hangi özellik ve mucizeleriyle beyitlerde geçtiği tespit edildi ve değerlendirilmeye çalışıldı. Gazellerde Âdem, Nuh, Yakub, Yusuf, Süleyman, Eyyüb, İbrahim, Musa, Şuayb, İsa, ve son peygamber Hz. Muhammed üzerinde durulmuştur.

Keywords: