Özet:

Kendi kendine liderlik; bireyin en iyi sonuca ulaşabilmek için ihtiyaç duyduğu motivasyonun birey tarafından kendi kendine sağlanması sürecidir. Bir başka ifade ile kendi kendine liderlik; insanların kendilerini yönlendirmek ve gerekli olan motivasyonu sağlamak için yaptıkları her şeydir. Kendi kendine liderlik yaklaşımı üç temel stratejiyi içermektedir. Bunlar; davranış odaklı stratejiler, doğal ödül stratejileri ve yapıcı düşünce modeli stratejileridir. Bu stratejilerin bireylerin performansları üzerinde olumlu etkileri olduğu düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı Şahin (2015)’den alınan Kendi Kendine Liderlik Ölçeği Kısa Formu kullanılarak üniversite öğrencilerinin kendi kendine liderlik eğilimlerini belirlemektir. Kendi Kendine Liderlik Ölçeği Kısa Formu; davranışsal farkındalık ve irade, görev motivasyonu ve yapıcı düşünce olmak üzere üç boyuttan oluşmaktadır. Araştırmanın evrenini Adıyaman Üniversitesi Besni Meslek Yüksekokulu’nda 2. sınıfta öğrenim görmekte olan öğrenciler oluşturmakta iken, örneklemini ise; ankete gönüllü olarak katılım gösteren ve anket formunu tamamıyla dolduran 221 öğrenci oluşturmaktadır. Öğrencilerin demografik özellikleri ile kendi kendine liderlik eğilimleri arasındaki farklılıkları tespit etmek amacıyla farklılık testlerinden (Independent T-Test, One-Way Anova Test) ve ilişkileri tespit etmek için korelasyon analizinden yararlanılmıştır. Ayrıca demografik değişkenlerin kendi kendine liderlik eğilimi üzerine etkisini ortaya çıkarmak için regresyon analizi uygulanmıştır. Elde edilen bulgular, öğrencilerin demografik özellikleri ile kendi kendine liderlik eğilimleri arasında çeşitli farklılıkların/ilişkilerin/etkilerin olduğu sonucunu ortaya çıkarmıştır.

Anahtar Kelimeler: