Özet:

Peyzaj-doğa tasviri yazılı ve sözlü edebiyatımızda her zaman kendine has yer tutmuştur. Türk destanlarında, Nesimi, Fuzuli, Nizami, Hatayi, Ali Asker, Nedimi, Karacaoğlan eserlerinde yurdumuzun güzelliklerini göre biliriz. Mısralara kalemi ile can veren Semed Vurgunun şiir ve poemlerinde tabiatın bin tür ressam kalemiyle çizilmiş gibi mısralara düzülmüştür. Şairin vatan toprağına suyuna, çölüne, çimenine, dağlarına, taşlarına, turnasına, kazına bin çeşit güzelliğine aşık olduğundan dolayı yakıştırılmıştır. Şair çok sevdiği her köşesine aşık olduğu Azerbaycan’ı şöyle tasvir ediyor: Sıra dağlar, gen dereler Yürek açan manzaralar Ceylan kaçar, cüyür meler Ne çoktur oylağın senin Aranın, yaylağın senin S.Vurgun şiiri akıcılığı, kafiye ve hece düzeni, akılda kalıcılığı ile okuru kendine celp ediyor. Şairin şiirlerinde olan mevzu derinliği, vatan sevgisi, tabiat tasviri, hayat gerçekleri yer aldığından dolayı S.Vurgun şiirleri ata sözü ve değim niteliği taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler: