Özet:

Şiirle çok erken yaşta tanışan Baysal, ilk şiirini büyükannesinin ölümü üzerine yazar. Askerdeyken kaleme aldığı “Karıma Mektup” şiirinin Büyük Doğu dergisinde yayımlanması üzerine askerî savcılıkça yargılanıp hapse atılır. Şiiri bir “güzellikler dünyası” olarak gören Baysal’a göre şiirin rengi, dini ve milliyeti yoktur. Şiir; evrenseldir, bir ideolojinin uşağı değil, mutluluğun aracıdır. Kitabının ön sözünde, “Şiir, güzellik, barış ve sevgidir.” diyerek şiirin yazılış amacını belirtir. Nazım Hikmet’i Türk edebiyatının en büyük şairi olarak gören Baysal’ın şiiri, toplumcu gerçekçi çizgidedir. Ancak şiiri bir ideolojinin batağına sokmayı hata olarak gören Baysal’a göre ideolojiler gelip geçicidir, şiir ise kalıcıdır. Çalışmamızın giriş kısmında toplumcu gerçekçi şiire ve Baysal’ın şiir anlayışına değinildikten sonra, şiirlerinden hareketle sosyal adaletsizlik ve yoksulluk temaları ele alınacaktır.

Anahtar Kelimeler: