Özet:

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’deki erken evliliklerin mekânsal dağılışını ortaya koymak ve çeşitli sosyo-ekonomik göstergelerle ilişkisini incelemektir. Erken evlilikler (çocuk evlilikleri) farklı nedenlerden kaynaklanmakla birlikte yoksulluk, eğitim seviyesinin düşüklüğü, aile şerefi, toplumsal cinsiyet baskısı, geleneksel normların hakimiyeti ve yasal mevzuattaki boşluklar bu evliliklerin oranını artırmaktadır. Çalışma kapsamında Coğrafi Bilgi Sistemleri yardımıyla çeşitli değişkenler için düzey 2 ölçeğinde haritalar üretilerek, erken evlilikler ile bu değişkenler arasındaki mekansal ilişkilere dikkat çekilmiştir. Ayrıca erken evlilikler ile yoksulluk oranı, istihdam durumu, istihdamın sektörel dağılımı, işsizlik oranı, eğitim durumu, ortalama hanehalkı büyüklüğü, annenin ilk doğum yaşı, ortanca yaş, net göç miktarı ve cinsiyet oranı gibi değişkenler arasındaki ilişkiler korelasyon analiziyle incelenmiştir. Analiz sonuçları erken evliliklerin ve özellikle de çocuk gelin olgusunun bölgelerin ekonomik ve kültürel özelliklerinin kontrolünde gerçekleştiğini ortaya koymuştur. Nitekim, yoksulluk oranının fazla olduğu, düşük eğitim seviyesinin bulunduğu ve gelenekçi toplum yapısının daha fazla hissedildiği Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde erken evlilik sayısının diğer bölgelere göre oldukça yüksek seviyelerde bulunduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler: