Özet:

Bir dili öğrenmek ve ondan gerçek anlamda istifade edebilmek için o dilin gramer inceliklerini iyi kavramak lazımdır. Arapça gramerde tabiler diye bilinen beş unsur vardır. Bunlar; Sıfat, ‘atıf, tekit, bedel ve ‘atfu’l-beyandır. Tâbi‘ olan bu unsurlardan her birinin metbû‘u ile müfret, tesniye, cemi, müzekker ve müennes gibi bazı hususlarda uyumlu olmaları gerekmektedir. Bu beş unsurdan bedel, kısımlarının farklı hükümler ihtiva etmesi münasebetiyle mübdelün minh'ine uyum açısından sıfat, tekit gibi diğer tabilere nazarla lafız yönünden daha geniş bir kullanıma sahiptir. Bu çalışmamızda bedel ile mübdelün minhden her ikisinin de marife, nekra, müzekker, müennes, müfret, cümle olarak birbirine uyumlu gelebileceği gibi biri marife diğeri nekra, biri ismi zahir diğeri zamir şeklinde uyumsuz da gelebileceğini göstererek lafız yönünden kullanımının genişliğini ifade edeceğiz.

Anahtar Kelimeler: