Özet:

Modern Arap Edebiyatınınönemli isimlerinden biri olan Abdurrahman Munîf (1933–2004) Arap romanının olgunlaşma döneminin bir yazarı olarak karşımıza çıkmaktadır. Yazarın, Arap coğrafyasının önemli merkezlerinde uzun süre ikamet etmesi, bu coğrafyanın insanlarını tanıması ve batının tahakkümü karşısında yaşanan büyük toplumsal değişikliklerin meydana geldiği bir dönemde yaşamış olması göz önüne alındığında yetkin bir edebiyatçının ihtiyaç duyacağı şartlara sahip olduğu görülür. Munîf’in sahip olduğu bu imkânlara petrol üzerine yaptığı doktora çalışması ve Baas Partisi üyeliği ile aktif siyasette yer alması da eklenince, bütün bunlar yazarın yetkinliğini artıran diğer unsurlar olarak karşımıza çıkmaktadır. Roman yayımlamaya kırk gibi geç bir yaşta başlamış olan Abdurrahman Munîf, gerek ele aldığı konular, gerekse gelenekselle moderni birleştirmeye çalıştığı anlatım teknikleriyle çok geçmeden dikkatleri üzerine çekmeyi başarmıştır. Başta Mudunu’l-Milh olmak üzere, Ortadoğu coğrafyası ve petrol üzerinden oynanan oyunları romanlarına konu edinen yazar, bu çalışmaya konu olan el-Eşcâr ve İğtiyâlu Merzûk (Ağaçlar ve Merzuk Cinayeti) romanında da; geçtiğimiz asırda, Arap insanının yaşadığı aidiyet sorunu, mağlubiyet duygusu ve bu coğrafyadaki siyasal iktidarların adaletsiz yönetimini gözler önüne serer.

Anahtar Kelimeler: