Özet:

Gelişim dönemlerinden yetişkinlik döneminde demografik özellikler ile dindarlık arasındaki farklılık temeline dayanan ilişkiyi incelemeyi amaçlayan bu çalışma, din psikolojisi alanında yapılan bir alan araştırmasıdır. Bu ampirik çalışmada, kurgulanan bağımlı ve bağımsız değişkenleri ölçmek için demografik değişkenlerin yer aldığı “Kişisel Bilgi Formu” ile Türk toplumu ve kültürü üzerinde psikometrik açıdan geçerlik ve güvenirlik testleri yapılmış ‘Her Yaş İçin Uygun Dinsel Eğilim Ölçeği’ isimli ölçme aracı kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan anket formu, Bursa’da çeşitli meslek gruplarına mensup yetişkinlerin seçildiği evreni temsilen, yine Bursa il sınırları içerisinde beş farklı türden meslek grubuna sahip kamu ile özel kurum ve kuruluşlarında çalışan 600 yetişkin denek üzerinde rastsal örnekleme yoluyla uygulanmıştır. Anket aracılığıyla deneklerden alınan ham verilere, Tek Yönlü Varyans Analizi ve t-Testi gibi parametrik istatistiksel analiz teknikleri uygulanarak, demografik özelliklere göre dindarlık arasındaki istatistiksel farklılıklar betimlenmiştir. Dolayısıyla bu araştırma üzerinden operasyonel biçimde çalışılan, demografik özelliklere göre dindarlık modelleri arasındaki farklılıklara ilişkin sonuçlara bakıldığında; cinsiyet değişkeni özelinde, yetişkin erkeklerin, kadınlara göre daha fazla içgüdümlü dindarlık modeli eğilimine sahip oldukları gibi anlamlı bulgular elde edilmiştir. Ayrıca çalışmada, sosyo-ekonomik düzey ve meslek grupları gibi diğer demografik değişkenlere göre dindarlık modelleri arasındaki farklılıklara yönelik bulgulara da yer verilmiştir

Anahtar Kelimeler: