Abstract:

Hz. Peygamber’in, kendi adına yalan söylemeyi kesin bir dille yasaklamış olmasına rağmen, değişik sebep ve gayelerle çok sayıda hadis uydurulduğu bilinen bir husustur. Bu uydurma hadisler, Müslümanların İslam'ı anlamalarında bir takım problemlere yol açınca, hadis âlimleri de bu faaliyete karşı bazı tedbirler aldılar. Zayıf, yalancı ve hadis uyduran râvileri tanıtmak amacıyla telif edilen kitaplar, bu tedbirlerin önemli bir adımını teşkil eder. Hadis âlimleri bu çalışmalarında bazı râvilerin "uydurma hadis nüshası" adı verilen küçük çaplı eserlere sahip olduklarına dikkat çekmişlerdir. Ahmed b. İshâk'a ait olan Nüshatü Nübeyt b. Şerît bu nüshalardan sadece biridir. Bu nüshada uydurma bir isnadla Hz. Peygamber'e izafe edilen rivâyetler vardır. Bunlar içinde metin olarak uydurma olanlar yanında, farklı isnadlarla gelen sahih hadisler de bulunmaktadır.

Keywords: