Özet:

Yönetişim alanındaki küresel otoritelerin (IIA, OECD, ICGN, ECGI) yazına katkıları incelenmiş ve kamu ve özel sektörü kapsayacak genellikte üç yönetişim amacı tespit edilmiştir. Bunlar, karar mekanizmalarında etik çerçevenin içselleştirilmesi performansın etkin izlenmesi karar organlarınca şeffaflık ve hesap verebilirlik prensiplerine uygun ve risk ve kontrol bilgileriyle beslenen sorumlu kararlar verilmesidir. Makalede, kurul kompozisyonları, yönetici tazminatları gibi nispeten statik tedbirler nedeniyle bu amaçlara ulaşılamaması sorununa, bağımsız ve tarafsız iç denetim faaliyetinin kolaylaştırıcılığı (danışmanlık) ile desteklenen etkin bir bilgi yönetimiyle cevap verilmektedir. Bu bilgi yönetimi, ilave yönetim maliyetleri oluşturmaksızın, iç denetim birimlerinde yapısal değişim ve yeni süreçler gerektiren proaktif bir iç denetim modeli ile gerçekleştirilmektedir. Örgütte ilkeli bir ortak anlayışa neden olacak model, Örgütsel Bilgi Yaratımının Dinamik Teorisi (Nonaka, 1994) ve Kurumsal Öğrenmede Durumsallık Yaklaşımından (Gnyawali ve Stewart, 2003) oluşan iki aşamalı bir öğrenme perspektifi ile biçimlenmektedir. 

Anahtar Kelimeler: