Özet:

Tanrı’nın insanlara emir ve yasaklarını bildirmesi anlamına gelen vahiy kavramı özellikle ilâhî dinlerde merkezî bir konumda yer almaktadır. Düşünce tarihinde birçok filozof vahiy ile ilgili görüşlerini dile getirmiştir. Paul Tillich, vahiy kavramının yanlış bir anlamda kullanıldığını düşünmektedir. Tillich’e göre vahiy, ilâhî konular veya ahlâkî normlar hakkında peygamberlere bildirilen bilgi değildir. Vahiy bilgisi doğrudan ya da dolaylı olarak Tanrı’nın bilgisidir ve bundan dolayı o analojik ya da semboliktir. Tillich, vahyi özgün ve bağımlı olmak üzere iki kısma ayırmaktadır. Özgün vahiy peygamberlere özgüdür. Bağımlı vahiy ise her insanın hayatında sürekli olarak yer almaktadır. Bundan dolayı Tanrı’nın sözü Kutsal Kitaplar ile sınırlandırılmamalıdır. Tillich, vahiyle bağlantılı olarak vecd ve mucize hakkındaki görüşlerini de açıklamaktadır. Çünkü vahiy ancak vecd ve mucize bağıntısında gerçekleşmektedir. Bunlara ek olarak Tillich, vahiy tarihinin başta Yahudilik ve Hıristiyanlık olmak üzere dinlerin tarihi olmadığını ifade etmektedir. Bu makalede yirminci yüzyılınönemli varoluşçu filozoflarından olan Paul Tillich’in vahiy anlayışı incelenecektir.

Anahtar Kelimeler: