Abstract:

 Bu çalışma Hannah Arendt’in siyaset kuramındaki özne sorunsalına odaklanmaktadır. Doğrudan öznellik meselesini sorun edinmemesine rağmen, Arendt modern çağda ‘siyasal eylem’ sorununa odaklandığında eylemin faili olarak özneyi sorunsallaştırır. İnsanlık Durumu çalışması, modern çağdaki insanın bir tür portresini sunar ve aktif yaşam içinde bireyin varoluşunu ele alır. Arendt için öznenin modern ve postmodern kavramsallaştırmaları arasındaki ikilik yeterli değildir; diğer bir deyişle, egemen ve özerk özne ile tabi kılınmış özne arasında bir seçim yapmak zorunda olmadığımızı göstermeyi hedeflemektedir. Arendt özneyi ne bütün olası eylemlerin merkezine koyarak ne de hiçbir eyleme yetisinin olmadığı şeklinde pasifleştirerek; herhangi bir yapıya, söyleme, ideolojiye veya hegemonik sürece de maruz bırakmadan ‘merkezsiz’ kılmıştır. Böylece özne sorunsalına ‘öteki’yi de dâhil ederek öznelliği ‘çoğullukta özne’ olarak kavramsallaştırmış ve öznenin ancak öteki ile kurulacak ‘pozitif’ ve ‘somut’ bir ilişki aracılığıyla var olabileceğini göstermeye çalışmıştır. Bu bağlamda bu çalışma Arendt’in özne, öteki, özgürlük ve siyasal eylem kavramları aracılığıyla siyasal olanın ve yeni bir dünya inşa edebilmenin olanaklarının sorgulanmasına katkı sunmak amacındadır.

Keywords: