Özet:

Tarih geçmişin yeniden tanımlanması olarak ele alındığında, tarihsel metni oluşturan müellifin dünya görüşlerini, tutumlarını ve ilgilerini barındırır. Geçmişi belgeler üzerinden metin haline getirmeye çalışan tarihçinin oluşturduğu metne yaptığı katkılar, o metnin okur tarafından yeniden üretilme sürecinde alt bağlamlarda okur tarafından fark edilir. Bu fark ediş okurun o güne kadarki deneyimlemeleriyle oluşur. Metni oluşturan müellifin, tarihe bakışını da belirleyen tarihçinin noktayı nazarıdır. Bu bakış açısı tarihçinin aslında tarih disiplinine yüklediği anlamları ifade eder. Tarihe yüklenilen bu anlamlar tarihçinin sorumluluğunun ne olduğu tartışmalarını da beraberinde getirir (Bederida, 2001). Tarih, araçsal olarak algılandığında incelenen ve/veya oluşturulmaya çalışılan metnin geri kalanının ötekileştirilmesini gündeme getirir. Tarih çalışmalarında ötekileştirme sorununa belki defazla rastlanılan eserler “Batılılar” tarafından “Doğu” üzerine yazılmış metinlerdir. Bu ötekileştirmenin kategorik karşılığı oryantalizmde kendini bulur. Oryantalizm, Doğu ile ilgili her türlü bilgiyi içeren Batılı düşünce sistemi olarak (Çelik, 2009) tanımlandığında kendi içinde Batının değerleriyle Doğuyu anlama çabasının bir ürünü olarak Batının Doğuyu, “Doğuya ait olanı” kendi değerleriyle yeniden tanımlaması bağlamında ötekileştirir. Bu ötekileştirme doğrudan doğruya moderniteyle ilişkilidir. ...  

Anahtar Kelimeler: