Özet:

ar Günümüzde Müslümanların çoğunluğunun amelde mensubu olduğu Hanefî mezhebinin kurucusu olan Ebû Hanîfe (r.a.) hakkında tarih boyunca Sünnet delilini aklî çıkarım/rey sebebiyle terk ettiği iddiaları varolagelmiştir. Bu iddialara verilecekgerçekçi cevap, bizzat Ebû Hanîfe (r.a.)’in, bu ikisinin karşı karşıya geldiği durumlarda ne şekilde davrandığını göstermekle ortaya konabilir. Fıkıh Usûlü ilmindeki delil/yöntemlerden istihsanın bir çeşidi olan istihsânü’n-nass işte tam da bu durumu konu edinmektedir. Öyleyse Ebû Hanîfe (r.a.)’in istihsânü’n-nassa dair anlayışı, onun sünnete nasıl baktığını da gösterecektir. Bu makalede, bahsi geçen konu, Şemsü’l-eimme es-Serahsî’nin el-Mebsût adlı eseri çerçevesinde ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler: