Özet:

Başlangıcı Güney ülkelerine dayanan, faiz karşılığında ödünç para verme ve tasarrufu teşvik etme esasına dayalı mikro kredi programları bugün itibariyle dünya çapında yaygınlık göstermektedir. Temelde kırsal yoksulları, özellikle de yoksul kadınları hedef alan mikro kredi programları hem küresel kapitalizmin gereklerine uygun sürdürülebilir ekonomik gelişmeyi temin etmeyi hem de kadınları piyasadaki üretken faaliyetlere katmayı amaçlamaktadır. Mikro kredi finansal sürdürülebilirlik, yoksulluğun azaltılması ve kadınların güçlendirilmesi gibi üç ana paradigmaya dayalı olarak kurumsallaştırılmıştır. Kadınları güçlendirme vurgusunun yoğun olduğu mikro kredi programlarında toplumsal cinsiyet perspektifinin eksikliği dikkat çekmektedir. Oysa kadınlar, henüz işin başındayken krediye erişimlerinde, kredi kullanım modellerinde, piyasadaki üretken faaliyetlere katılımlarında ve krediyi geri ödeme sürecinde ataerkil baskı ve kısıtlamalara maruz kalabilmektedirler. Bu durumda mikro kredi yoluyla kadınların ailede ve toplumda ekonomik, sosyal ve politik açıdan güçlenecekleri iddiası tartışmaya açık hale gelmektedir. Bu makalede kadınların mikro krediyle ilişkileri sorunsallaştırılarak, onların bu programlardan diledikleri gibi faydalanmalarını ve hedefledikleri sonuçlara ulaşmalarını engelleyen toplumsal cinsiyet ilişkileri ele alınacaktır

Anahtar Kelimeler: