Özet:

Kısaca faaliyet halindeki organizasyonlardaki girişimcilik eğilim ve faaliyetlerini tanımlamak için kullanılan iç girişimcilik kavramı 1980’lerden bu yana akademisyenlerin ve uygulamacıların dikkatini çekmektedir. Genel olarak, iç girişimcilik organizasyonel ve ekonomik gelişmede önemli bir unsur olarak değerlendirilmektedir. Spesifik olarak da organizasyonların ve performanslarının yeniden canlanmasına ve iyileşmesine pozitif etkileri olduğu ileri sürülmektedir. Bu nedenle iç girişimcilik büyük işletmeler için olduğu kadar küçük ve orta ölçekli işletmeler için de önemli olarak değerlendirilmektedir. Bu çalışmanın amacı, kavramsal bir iç girişimcilik yapısı oluşturmak için teorik olarak iç girişimcilik kavramını ve boyutlarını incelemektir. Çalışmada çok boyutlu bir yapı olarak ele alınan iç girişimcilik, mevcut (faaliyet halindeki) işletmelerde yenilikçi fikirlerin yeni ürün, hizmet ve işlere dönüştürülmesi sürecinde işlerin geleneksel yöntemlerden sapılarak daha özerk bireyler ve birimler tarafından yapılması olarak tanımlanmaktadır. İç girişimcilik yenilikçilik, yeni iş girişimleri başlatma, kendini yenileme, hesaplı risk alma, proaktiflik, rekabetçi girişkenlik ve özerklik olmak üzere yedi farklı boyutlu bir yapı olarak ele alınmaktadır. İç girişimciliğin temel belirleyicileri de çevresel ve organizasyonel faktörler olarak incelenmektedir

Anahtar Kelimeler: