Bu çalışma, ön ergenlik dönemindeki çocukların kendilik değerini geliştirmeye yönelik Kendilik Değerini Geliştirme Programı ve Sosyal ve Duygusal Eğitim Programının etkililiğini ortaya koymayı amaçlayan, 4x3 (4 grup; deney1, deney 2, plasebo, kontrol grubu; 3 ölçüm; ön test, son test, izleme testi) ölçüm modeline dayalı deneysel bir çalışmadır. Araştırmanın denek grubunu, Ankara’da bir ilköğretim okulundaki beşinci sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Her grupta kendilik değeri düşük sekiz kişi ve kendilik değeri yüksek iki kişi olmak üzere toplam 10 öğrenci yer almaktadır. Gruplara ön test, son test ve izleme testi olarak uygulanan Harter’in Çocuklar İçin Kendilik Algısı Profili puanları arasında anlamlı bir fark olup olmadığı Tekrarlı Ölçümler için Varyans Analizi ile sınanmıştır. Analiz sonrasında gruplar arası etkileşimin ve temel etkinin kaynağını bulmak amacıyla Bonferoni Testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, Kendilik Değerini Geliştirme Programı ve Sosyal Duygusal Eğitim Programı alan öğrencilerin genel kendilik değeri puanlarının kontrol grubuna göre manidar düzeyde yükseldiği ve bu etkinin uzun süreli olduğu bulgusu elde edilmiştir. Araştırma bulguları, daha önceki benzer alanlarda yapılan araştırma bulgularıyla birlikte tartışılıp yorumlanmıştır. Bu bulgular doğrultusunda geleceğe yönelik olarak araştırmacılara önerilerde bulunulmuştur.
Field : İlahiyat
Journal Type : Uluslararası
Relevant Articles | Author | # |
---|
Article | Author | # |
---|