Özet:

Müzik sanatında klasik denildiğinde öncelikle, ait olduğu türün kurallar silsilesini bünyesinde barındıran, üzerinden zaman geçtiği halde değerini yitirmeyen ayrıca zaman içerisinde belleklere yerleşerek süregelen müzik ürünleri akla gelmektedir. Herhangi bir müzik eserinin klasik olarak adlandırılabilmesi için, belirli müzikal unsurlara sahip olmasının ayrıca kuramsal/duyuşsal açılardan tanımlanmasını sağlayacak çeşitli iç dinamikleri bünyesinde barındıran bir kimliğe sahip olmasının gerekli olduğu söylenilebilir. Klasik kavramının yoğun olarak kullanılan müzik türlerinin başında, köklü bir gelenek örgüsünde hayat bularak dimağlara yerleşmiş olan Klasik Batı Müziği ve Klasik Türk Sanat Müziğinin olduğunu söylemek mümkündür. Araştırmada, Türk ve Batı Müzik Kültüründe klasik kavramının kullanım hususiyetleri genel bir bakış açısıyla değerlendirilmiştir. Araştırma, betimsel bir durum değerlendirmesi yapmayı hedeflemektedir. Araştırma sonuçlarından bahsedilecek olursa, klasik kavramının her iki müzik kültüründe de yaygın kullanımı ve müziksel süreçleri ifade eden zaman dilimlerine klasik adının verilmesine rağmen; eğitim/öğretim yaklaşımları, icra özellikleri, ses dizisi özellikleri ve daha birçok yönden farklılıklar sergilediği ilk aklımıza gelenler olacaktır.

Anahtar Kelimeler: