Özet:

Brezilya'da sendikacılık, XX. yüzyılın başlarında yasallık kazanmış; ilk sendikal örgütlenmeler İtalya, İspanya ve Portekiz'den bu ülkeye gelen göçmen işçiler tarafından başlatılmıştır. Ne var ki, 1930'da askeri bir darbeyle iktidar değiştirilmiş, demokrasi 1985'e kadar yeni askeri darbelerle  kesintiye uğramıştır. Askeri darbeler döneminde, sendikacılık darbe hükümetlerinin kontrolünde kalmaya, Devlet'le  işbirliği yapmaya zorlanmıştır.  1985 sonrası, özellikle 1988 Anayasası'nın yürürlüğe girmesiyle, sendikacılık Devlet kontrolünden çıkarak otonom yapılara dönüşmüştür. Ancak, neoliberal politikaların uygulamaya konulduğu 1985 sonrasında sendikacılığın büyük kanadı bu defa kendi inisiyatifleri ve  sorumlu sendikacılık anlayışıyla hükümetlerin politikalarına engel çıkarmamaya, yardımcı olmaya çalışmıştır. Makalede, Brezilya'da 1930 sonrası askeri darbe dönemlerinde ve sivil demokrasiye geçildiği 1985 sonrası dönemde  sendika merkezleri, faaliyetleri, iktidar ve  siyasi partilerle ilişkileri irdelenmiştir.

Anahtar Kelimeler: