Özet:

Bu çalışma, araştırma-uygulama boşluğunu kuramsal bakış açısından olduğu kadar deneysel açıdan da incelemektedir. Öncelikle deneysel olarak, akran inceleme makalelerinin katılımlarında uygulamalı ilintiyi nasıl yapılandırdığı incelenmektedir. Sonuçlar, araştırmacıların, uygulamalı dinleyiciler için ilintili olması açısından çok sayıda stratejiler kullandıklarını göstermiştir. İkinci olarak, bulgular, Luhmann'ın öz-veri sistemleri teorisi kullanılarak tartışılmıştır. Buna ek olarak, iki sistem arasında aracı olarak,  arabulucu mercilerin potansiyeli ortaya çıkarılmıştır. Anahtar  Sözcükler: Araştırma-uygulama boşluğu, uygulamalı ilinti, öz-veri sistemleri, kanıt-temelli uygulama

Anahtar Kelimeler: