Özet:

Abstracten Dinin şiddet bağlamında kullanılması ya da dinsel inançların ve geleneklerin herhangi bir şiddet eylemini destekleyici bir unsur olarak ele alınması bir paradoks olarak görülmektedir. Zira insanın felaketi ve şiddet değil, kurtuluşu ve barış dinlerin temel hedefleri arasındadır. Din ve şiddet ilişkisine yönelik tartışmalarda şiddetin kompleks yapısının zaman zaman ihmal edilmesi dikkat çekicidir. Gerçekte şiddet, sosyal, siyasal, tarihsel ve ekonomik birçok faktörle yakından irtibatlıdır ve dinsel inanışlar ve gelenekler yalnızca bu faktörlerle ilişkili bir eylemi meşrulaştırmada kullanılmaktadır. Bununla birlikte hemen her dinsel geleneğin şiddete yönelik bazı açıklamalarının var olduğu da bilinmektedir. Bazıları şiddeti teolojik ve antropolojik bakış açısından izah etmekte, bazıları ise dinsel öğretileri arasında “haklı savaş ya da şiddet” gibi kavramlara da yer vermektedir. Buna rağmen dinlerin tamamı genelde şiddeti ve cana kastetmeyi dinin barış ve uyum öğretisine aykırı gayri ahlaki ve haksız bir davranış olarak kabul eder. İncelendiğinde, dinsel grupların ve bireylerin şiddet içeren davranışlarının dini metinlerin bütüncül anlaşılmasının ihmal edilmesi, dışlayıcı ve katı dinsel anlayışın esas alınması ve otoriter ve cezalandıran bir Tanrı anlayışına dayalı bir teolojinin tercih edilmesi gibi faktörlerle yakından irtibatlı olduğu görülecektir.

Anahtar Kelimeler: