Abstract:

Abstract    Bu çalışmanın temel amacı, açık piyasa ekonomisi reflekslerine henüz tam olarak sahip olmayan Türk Bankacılık Sektörünün, finansal enstrümanların fiyatlarındaki ani ve aşırı dalgalanmaların sıklıkla yaşandığı istikrarsız yapısını iyileştirmeye yönelik çözüm önerileri sunmaktır.    Giderek daha fazla küreselleşen, finansal hareketliliğin arttığı ve uluslararası rekabetin önem kazandığı günümüz dünyasında, Türk bankaları, risklerinietkin ve etkili şekilde yönetmek durumundadırlar. Bunun için de, dünya çapında genel kabul görerek bankacılık endüstrisinde standart haline gelmiş risk yönetimi ile ilgili uluslar arası düzenlemelere uyum sağlamak ve modern risk yönetiminin bir parçası olan niceleyici risk ölçüm modellerinden yararlanarak maruz kaldıkları riskleri daha hassas bir biçimde ölçmek zorundadırlar. Bu konu, hem bankaların maruz kaldıkları risklere parelel sermaye ayırmasını; belli bir sermaye yeterlilik oranının sağlanmasını ve böylelilkle bankaların faaliyetlerinin sağlıklı bir şekilde yürütmesini öngören düzenleyici perspektiflerin, hem de bankaların kendi isletme amaçlarına uygun, karşı karşıya kaldıkları tüm riskleri kapsayabilecek bütünleşik bir risk yönetim anlayışının oluşturulması açısından vurgulanmıştır.    Bu çerçevede, çalışmada kullanılan temel araştırma yöntemi, risk yönetiminde, başlıca modern ve geleneksel ana başlıkları altında toplanan çeşitli yaklaşımların belirli varsayımlarının ve değişkenlerinin sistemli bir analize tabi tutulması yoluyla karşılaştırmalı olarak incelenmesi olmuştur. Bunlar arasından seçilen ve Türk Bankalarının ana risk kaynaklarından birisi olan döviz kuru riskini ölçmedeetkili olabileceği düşünülen Riske Maruz Değer (RMD) modeli ile ilgili ampirik bir çalışma yapılmış ve modelin gerçekleşen riskleri tahmin etmekte başarılı olup olmadığı geriye dönük olarak test edilmiştir.     Elde edilen bulgular, kullanılan modelin, sadece döviz kuru riskine maruz ve varlık getirileri normal dağılım özelliğine sahip olan portföylerde doğruluğunu göstermiştir. Modelin tahmin ettiği bir yıl boyunca, her gün karşılaşabilecek maksimum kayıp miktarı, aynı dönem boyunca gerçekleşen kayıp miktarı ile karşılaştırıldığında, modelin tutarlı olduğu ve Türk Bankacılık Sektöründe piyasa riskini ölçmede kullanılabilir olduğu sonucuna varılmıştır.

Keywords: