Özet:

Abstract İran ile Afganistan arasındaki ilişkilerin Kopenhag Okulu’nun Bölgesel Güvenlik Kompleksi (BGK) bağlamında ele almaya çalıştığımız bu çalışmamızda, karşılıklı bağımlılığın ne tür bir güvenlik ilişkisini meydana getirdiği üzerinde durulmuştur. Özellikle 11 Eylül öncesi ve sonrası dönemde söz konusu iki ülke arasında meydana gelen gelişmelerin Kopenhag Okulu’nun sektörel analizi çerçevesinde, güvenlik alanı üzerindeki etkileri ele alınmıştır. Bununla birlikte, Tahran-Kabil yakınlaşmasının bölgesel anlamda ortaya çıkardığı değişiklikler ve bunun bölgesel güvenliğe etkileri üzerinde durulmuştur. Buna ek olarak, Kopenhag Okulu temsilcilerinin özellikle 1990’lı yıllarda ortaya koydukları bazı yaklaşımların farklı açılardan yeniden değerlendirilmesi gerektiği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: