Özet:

Araştırmamızda, Manisaspor tribün taraftarlarının sosyolojik açıdan sporda şiddete ve çirkin tezahürata bakışlarının incelemesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın evrenini, 2011-2012 futbol sezonunda Manisa 19 Mayıs Stadyumunda, Manisaspor maçlarını izlemeye gelen taraftarlar oluşturmaktadır. Örneklem grubunu ise, Manisaspor’un; İstanbul B.B., Karabükspor, Ankaragücü, Beşiktaş, Fenerbahçe, Eskişehirspor, Gaziantepspor ve Mersin İdmanyurdu maçlarını tribünlerden izleyen 1247 gönüllü taraftar oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, Özdemir ve Mercan (2006) tarafından geliştirilen ve 2006 yılında geçerlilik ve güvenirlilik çalışması yapılan “Sporda Şiddet ve Çirkin Tezahüratın Nedenleri ve Yarattığı Sonuçlar” isimli anket formu kullanılmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda, araştırmaya katılan bireylerin; %88.2’sinin erkek, %61.2’sinin evli, %39.5’inin 31-40 yaş arasında, %71.8’inin üniversite mezunu, %38.7’sinin serbest meslekle uğraştığı, %79.8’inin spor yaptığı, %30.2’sinin Galatasaray ve %30.0’unun ise Beşiktaş taraftarı olduğu, %56.4’ü sürekli maç izlemeye statlara geldikleri, %42.3’ü tuttuğu takımı desteklemek için statlara geldiği, %58.2’sinin kendilerini fanatik görmedikleri, %63.2’sinin müsabaka esnasında hiç küfür etmedikleri ve %78.2’sinin müsabakalarda hiç kavga etmedikleri görülmektedir. Araştırma sonucunda, Manisaspor tribün taraftarlarının müsabaka esnasında çirkin tezahürattan kaçındıkları görülmektedir. Bununla birlikte, amigoların kışkırtmaları, hakemlerin hatalı kararları, TV ve gazetelerdeki gerilimi yükseltici haberler, kışkırtıcı anonslar, fiziki şartların kötülüğü, güvenlik önlemlerindeki eksiklikler, güvenlik güçlerinin yanlış müdahaleleri, kulüplerin birbirlerine karşılıklı şike iddialarında bulunmaları ve bahis oyunları tribün taraftarlarını şiddet ve çirkin tezahürata yönlendiren önemli etkenlerdir. Müsabaka öncesinde şiddetin sokak ve cafe gibi yerlerde başladığı, bayan seyircilerin ve sporcuların olduğu yerde şiddet ve çirkin tezahüratın daha az yaşandığı, yürürlükte olan sporda şiddet yasasının yeterli olduğu ve çocukların çirkin tezahürat ortamında bulunmasının kişilikleri üzerinde olumsuz etki yarattığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: