Abstract:

İktisadi kriz ile refah devleti (RD) arasında konjonktürel bir ilişki vardır. 2008 krizi, RD’ye olan ihtiyacı yeniden artırmıştır.  Dünyada mevcut her RD (Anglosakson,  korporatist, ve İskandinav tipi) model uygulandığı iktisadi sistemin bir eseridir. Ancak hepsinin ortak özelliği,az düzeyde sosyal güvenlik, sosyal yardım ve hizmetleri sunmasıdır. İktisadi krizlerin sosyo-ekonomik eşitsizliklere yol açmak gibi ciddi dramatik sonuçları vardır. Bu yüzden RD’nin daha etkin ve sürdürülebilirlik yaklaşımıyla uygulanması gerekmektedir. RD’nin ‘sürdürülebilir’ özellik taşıyabilmesi için istikrarlı hükümetler, cömert Keynesçi bütçeler ve ekolojik üretim-tüketim zorunludur. Neoliberal politikaların etkisi altındaki küresel dünyada RD’ye karşı bazı çekinceler varolabilir. Türkiye, AB’ye tam üyelik için “Avrupa Sosyal Şartı”na göre sosyal politikaları sürdürmekte ısrarlı olmalıdır.  

Keywords: