Özet:

Dilsizler, Osmanlı sarayının Enderun kısmında görev yaparlardı. Osmanlılardan önceki devletlerin hükümdar saraylarında da bulunan sadık olarak yetiştirilmiş bu görevlilerin istihdamında; hükümdar, hanedan üyeleri ve devlet adamlarının güvenlik problemi olmadan devlet işlerini konuşup, konuşulanları da gizli tutulma arzusu rol oynamış olmalıdır. Enderun’daki görevlilerden nezaket ve terbiyeden sonra arananmühim konu sükûnetti. Bu sebeple saraya alınan gençlere işaretle konuşma öğretilirdi. Hatta işaret diliyle uzun hikâyeler anlatabilen saray hizmetkârları bulunmaktaydı. Padişah kimseyle konuşmadığından Padişahın hemen önünde dilsizler dururdu. Dilsizler, Seferli koğuşuna bağlıydılar. Kıdemli olan dilsizler. “Başdilsizlik”e yükselebilirlerdi. Dilsizlerin özel üniformaları ve merasim kıyafetleri vardı.Önceleri sadece sarayda istihdam edilen dilsizler, Osmanlı yönetim şeklinde meydana gelen değişikliklerden sonra Babıali, Meclis-i Has gibi yerlerde gizli meselelerin görüşülmesi sırasında kullanıldı. Osmanlı Devleti’nin yıkılışına kadar Babıali’de bir dilsiz hademe vardı.

Anahtar Kelimeler: