Özet:

Bu makalede, öykü ve denemeleriyle 1970’lerden itibaren edebiyatımızda kendine önemli bir yer edinen Rasim Özdenören’in, kitaplarında, dergi ve gazetelerde dağınık halde bulunan “öykü” türüyle ilgili düşünceleri derlenmiş ve bu düşünceler belli başlıklar altında tasnif edilmiştir. Yazarın öyküye getirdiği tanım, dilimizde söz konusu türün adlandırılmasıyla ilgili tartışmalara yaklaşımı, bu türe yüklediği derin anlam, genelde yazıyla özelde öyküyle hedefledikleri, öykünün ve bir anlamda kendi öyküsünün yöneldiği konular, türün boyutları, yoğunluğu, iç mantığı, diğer edebi türlerle ilişkisi, yazara göre değişen dünyada, gelişen teknoloji karşısında öykücünün takınması gereken tavırlar, edebiyatı diğer sanatlara karşı özgün kılan özelliği… gibi meseleler üzerinde durulmuştur. Anlaşılacağı gibi, Özdenören’in “öykü anlayışı”, yazdığı öyküleri üzerinden değil, bu türle ilgili düşüncelerinden hareket edilerek tespit edilmeye çalışılmıştır

Anahtar Kelimeler: