Özet:

İslâm idare merkezinden oldukça uzakta ve daima Hıristiyan kimliğini muhafaza eden bir yarımadada sıkışıp kalmış İspanya İslâm toplumunun patronları ve sanatçıları, İslâmî kültürel bir kimlik oluşturup bu kimliği savunmak için sanat ve mimariye şiddetle bel bağlayacaktı. Bu yedi yüzyılda (2./8. yüzyıldan 9./15. yüzyıla kadar) ortaya çıkan birçok üslubun ardındaki biçimsel yapılar ve bilinçli anlamlar alabildiğine farklı olsa da Endülüs sanatları, hem İslam merkezleriyle bağlantıyı koparmamak ve hem de mütecaviz yabancı bir kültürün ve dinin varlığına direnme adına etkili biçimler oluşturma ihtiyacı gibi aynı gizli gerilimle bir araya getirilmiştir. Elhamra Hükümdarlık Sarayı ve Kurtuba Ulu Camii… Her iki yapı muhtelif tarihi dönemleri temsil eder, fakat aynı zamanda Endülüs’teki sanat ve mimarinin sürekliliğinin ne olduğunu bize hatırlatır: kültürel bir kimlik yaratma ve onu koruma gerekliliği; varlığın idraki ve ötekinin mecbur bırakılması

Anahtar Kelimeler: