Atıf Sayısı
9
Görüntüleme
71
İndirme
24
Bu makalede Yeni Medya’nın bazı temel özelliklerinden bahsediliyor. Bir tanımlama denemesinden çok yeni medyaya nasıl yaklaşılması gerektiğine dair bir dizi öneriyle birlikte bu medya türünün diğer medya türlerinden ayrıldığı ana noktalar ve başlıca eleştiriler dile getiriliyor. Bu önerilerin içinde yeni medyanın hâlâ gelişimini tamamlamamış bir medya türü oluşunun vurgulanması, medya tüketicileriyle üreticilerin aynılaştığının belirtilmesi ve yeni medya kullanımının da birtakım öğrenilme süreçlerinden geçmesi gerektiği iddiası da var. Bu sınır belirleme denemesinden sonra medyanın ana kurucu öğelerinden biri olduğu kamusal alan fikriyle yeni medyanın yükselişi arasında ilişkiler kuruluyor. Yurttaşların özel alanları dışındaki konuları kamusal bir ölçekte müzakere edebildikleri bir alan olarak tahayyül edilen kamusal alanın geç modernlik döneminde çeşitli nedenlerle işlerliğini zayıflamıştı. Müzakere sürenin ana unsurlarından kitle medyasındaki sahiplik yapıları da bu zayıflamanın önemli nedenlerinden biri sayılıyordu. Yeni Medya’nın bir tür teorik ve pratik kriz yaşanan kamusal alan fikrine açılım getirebileceği bu makalenin sonraki bölümlerinde vurgulanıyor. Öncelikle genel olarak yeni medya teknolojilerinin yurttaşların kamusal iletişime katkıda bulunabileceği bir yapıya sahip olduğuna işaret eden literatüre bakılıyor. Daha sonra kamusal alanın oluşumunu sağlayan ama sonraki dönemlerde etkisini kaybeden kitle medyasının ana parçalarından olan gazetecilik üzerinde yoğunlaşılıyor. Yeni medya teknolojilerinin gazetecilik üzerinde getireceği dönüşümler iki somut gelişme üzerinden, blog’lar ve yurttaş gazeteciliği, işleniyor. Bu dönüşümlerin yurttaşların bizzat haber üretimine katılımıyla gazeteciliği de zenginleştiren ve dolayısıyla kamusal iletişimi artıran bir boyutu olduğu iddiasıyla makale sona eriyor.
This article begins with underlining essential characteristics of new media. The article does not intend to describe what new media is. Instead it offers a series of propositions to understand new media. Differences from the traditional media types and some of the major critiques of new media are also outlined along with the propositions offered. A few perspectives can be listed as such: New media is still in a process of development, not a complete media type in itself. Consumers and producers converge in this type of media. Usage of New media does not happen automatically but it demands some sort of learning processes. After this attempt of boundary making for the new media, the article begins to discuss the relations between the rising new media and public sphere whose one of the essential and founding principles is mass media. Public sphere is imagined to be a field in which citizens can negotiate non-private issues at a public level and in the late modernity because of several reasons the working of the idea of public sphere has radically weakened. Particularly the ownership patterns in mass media was one of the major reasons of this weakness. In the later parts of the article it is emphasized that new media can provide an opening to this theoretical and practical crisis of the idea of public sphere. In order to argue this point, there is initially a focus on a new media literature. This literature demonstrates possible support new media can create for citizens to intervene public communications. Later, the focus shifts to journalism which is an essential component of mass media whose weakening was one of the factors of public sphere crisis. Transformations on journalism triggered by new media technologies are suggested by focusing on two journalism related issues, blogging and citizen journalism. The article concludes with the argument that journalism in enriched by integrating citizens into the news making process through new media which in turn improves public communications.
Alan : Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
