Atıf Sayısı
15
Görüntüleme
100
İndirme
40
İttihat ve Terakkinin meşrutiyeti ilan ettiklerinde henüz Osmanlıdan ayrılarak bir ulus devlet kurma fikri yoktu. Ancak İttihat ve Terakki Balkan milletleri ile ortak bir nokta bulmuştu bu da Abdülhamit rejimini devirmekti. Meşrutiyet ilan edilince Balkanlardaki bütün sorunların çözüleceği zannediliyordu. Ancak umulanın aksine meşrutiyetle gelen dostluk ve barış havası çok kısa sürdü. İmparatorluktaki Türk ve Müslüman olmayan cemiyetler yeni rejimin en büyük grubu oluşturan Türklerin önderliği altında İmparatorluğu yeniden canlandırmak güçlendirmek için bir araç olarak kullanılacağından endişeleniyorlardı. Bu durum millet sistemi içinde örgütlenmiş olan dini cemaatlerin ayrıcalıklarını tehdit edecekti. Türk olmayan halklar ittihat ve terakkimin merkezileştirme ve Türkleştirme politikalarından korkuyorlar bunun önlenmesi için İngiltere, Fransa, Rusya, Almanya, Avusturya- Macaristan ve İtalya gibi devletlere güveniyorlardı. Bu devletlerin bölgede kurdukları hegomanyaya meydan okuyacak bir Türk hamlesini hoş karşılayamayacakları biliniyordu. Bu devletler Osmanlı devleti üzerindeki kazanılmış haklarını kaybedeceklerinden endişeleniyorlardı. Bu endişelerinde pek de haksız sayılmazlardı. Bu makalede ittihat ve terakkinin İttihad-ı Anasır adına uyguladığı iktisat, eğitim, dış politika alanlarındaki merkezileştirme Türkleştirme politikaları açıklanmaya gayret edilecek ve bu politikaların azınlıklar ve dış ülkelerde yarattığı tepki sonucunda Osmanlı Devletine karşı oluşturdukları ittifaklar konu edilecektir.
When the Second Constitution Era was declared by the Committee of Union and Progress the idea of establishing a nation-state wasn’t developed yet. However, the Committee of Union and Progress had found common ground with the Balkan nations. This was to overthrow the regime of Abdul Hamid. It was thought that declaration of the Constitution would solve all the problems in the Balkans. However, contrary to expectations, atmosphere of peace and friendship lasted for a very short. Non-Muslims were concerned about the awakening of the Empire under the leadership of the Turkish majority. This would threaten the privileges of religious communities that organized under the “millet” system. Non-Turkish societies were afraid of centralization and Turkification policies of the Committee of Union and Progress. To prevent this, they were relied on the states such as England, France, Russia, Germany, Austria-Hungary and Italy. it was known that those states wouldn’t take kindly to Turkish affords that would challenge their hegomony in the region. These states were concerned that they will lose their acquired rights in the Ottoman Empire. In this study, the Committee of Union and Progress’s centralization and Turkification policies in the economy, education and foreign policy areas and the purpose of “the Unity of the Elements” (İttihad-ı Anasır) will be analyzed. And the alliances formed against the Ottoman Empire as a result of these policies will be studied.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
