Özet:

Sanat tarihi boyunca cinsel kimlikler, Antik Yunan’dan günümüze kendilerine özgü  şifreleriyle belli bir paradigma oluştururlar. Cinsel kimliklerle ilgili anlatılanlar zaman  zaman sınırlanmış ve sansürlenmiş ya da gerilimler yaşatmıştır. Dinin sanat ve toplum  üzerinde etkisini yitirmesiyle çok katmanlı ve karmaşık bir birikimin özgün yaratımları  olan bu kimlikler yeniden hayat bulmuş ve birçok sanatçının esin kaynağı olmuştur.  Sanatçı, bilinçaltı ve bilinçdışı tutumlarını bir araya getirerek cinsel kimlikler üzerinde  yoğunlaşmıştır. Dış tutuma kaynaklık eden kimlik ile iç tutumun özünü oluşturan “anima ve animus”,  Virginia Woolf’un parçalı karakteri Orlando’da bir araya gelmiştir. Romanlarında  cinselliği ve cinsellikten kaynaklanan duyguları ele almaktan özenle kaçınan yazar, bu  kez bir değişiklik yaparak Orlando adlı eserinde aşk tutkusunu yoğun olarak işlemiştir.  Orlando’nun, yazarın lezbiyen eğilimlerini yansıtan yarı erkek yarı kadın, androjen bir  varlık olduğu söylenmektedir.  Bu çalışmada, Woolf’un fantastik öğelerle bezenmiş eseri Orlando’nun  başkahramanının cinsiyet dönüşümü toplumsal cinsiyet rolleri üzerinden aktarılmaya  çalışılacaktır. Kadın-erkek dikotomisini ironik ve paradoksal bir yaklaşımla ele alan  yazarın cinsiyet ve cinsel kimlik algısını ortaya koymak amacıyla, kimlik farklılıklarını  ayrıntılarıyla tekrar tanımlayan ve bunların sosyolojik, entelektüel, tarihsel ve kültürel  boyutlarını ele alan queer kuramı ile Jung öğretisinde bilinçaltının antropom

Anahtar Kelimeler: