Özet:

XX. asrın başlarında Avrupalı büyük güçlerden Arnavut meselesineilgili olan devlet Avusturya-Macaristan’dı. Viyana politikası Balkan Yarımadası’ndaki bilhassa Arnavutluk’taki siyasi gelişmelerle yakından ilgiliydi. Bu ilgi yalnız coğrafi yakınlık ya da onun Güneydoğu Avrupa’ya olan stratejik pozisyonundan kaynaklanmıyor aynı zamanda Viyana hükümetinin Adriyatik denizinin doğu tarafında serbest hareket etme niyeti ve çıkarlardan da ileri geliyordu. Prusya’yla Alman dünyasına nüfuz etme savaşını kaybettiği XIX. asrın ortalarından itibaren Avusturya-Macaristan, Arnavutluk ile ilgilenmeye başlamıştı. Bu zamandan itibaren imparatorluğun Balkan politikasındaki Arnavutluk meselesi önemli bir yer teşkil etmiştir. Zira Balkanlar, Viyana’nın nüfuzunu arttırabileceği tek bölgeydi. Fakat bu maksadına nail olabilmesi için Viyana hükümetinin bölgede yaşayan halklardanaz birinin gönlünü kazanması gerekiyordu. Slav halklar kökenleri, Yunanlar ise dinlerinden dolayı Rusya`ya bağlıydılar. Balkanlarda Rusya’nın yardımını beklemeyen tek halk Arnavutlardı. Yukarıda zikredilen şartlar dolayısıyla Avusturya-Macaristan’ın nüfuzunu arttırabileceği tek ülke Arnavutluktu. Viyana hükümeti bakımından rahatlatıcı bir diğer unsur da Kultusprotektorat idi. Osmanlı hükümetiyle yapılan antlaşmaya göre Habsburg hükümeti Arnavutlukta, diğer tüm büyük güçlerden daha avantajlıydı. Bu nedenle Avusturya-Macaristan hükümeti bu önceliğini XIX. yüzyıl ortalarında Arnavutlukta açtığı ilkokullarıyla kullanmaya başladı.

Anahtar Kelimeler: