Özet:

Bir dildeki göstergeleri, yalınlaştırma ve güncelleştirme amacıyla aynı dil içinde başka göstergelerle söyleme işlemine dil içi çeviri adı verilmektedir (Göktürk, 1978: 60). ‘Dili eskimiş’ eserlerdeki kelime ve cümlelerin yenileriyle değiştirilmesi olarak dil içi çevirinin Türk kültür hayatındaki rolü çok önemlidir. Yeni neslin anlayabileceği bir şekilde eseri yeni dilde yeniden yazmak oldukça zor ve sorumluluk gerektiren bir görevdir. Eserin özünden uzaklaşmadan, yazarın asıl vermek istediği motif, duygu, anlam ve düşünceler kaçırılmadan yapılması gereken narin çalışmadır. Diller arası çeviride, çevirmen kendini iki dil arasında bir yaratıcı gibi düşünebilirken, dil içi çeviri bu özgürlüğü tanıyamaz. Bu çalışmada Servet-i Fünûn romanınınbüyük şahsiyetlerinden Halit Ziya Uşaklıgil’in “Mai ve Siyah” romanının 1942 tarihli baskısıyla 1988 tarihli baskısı karşılaştırılarak Şemsettin Kutlu tarafından yapılan sadeleştirmenin hangi ölçüde ve ne şekilde olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler: