Abstract:

Araştırma, yaşlılarda yalnızlık düzeyinin ölçülmesi ve yalnızlık düzeyini etkileyen bazı faktörlerin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak planlanmıştır. Araştırma, Kastamonu Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü’nden yazılı izin alınarak, 1 Ocak 2013’de 1 no’lu Aile Sağlığı Merkezine başvuran yaşlılarla görüşülerek araştırmacılar tarafından veriler toplanmıştır. Araştırmanın evrenini 1 Ocak 2013 ve 1 Şubat 2014 tarihleri arasında Aile Sağlığı Merkezine başvuran 65 ve üstü yaşlılar oluşturmuş, araştırmayı kabul edenler ise araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan yaşlılar için tanımlayıcı bilgi formu, UCLA-LS yalnızlık ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Yaşlıların % 48,3 ‘ü 75 ve üzeri yaş grubunda, % 66.7’si erkek, %68,3’ü kronik hastalığa sahip, % 28,3’ü psikolojik desteğe ihtiyaç duymakta, %71,7’si psikolojik desteğe ihtiyaç duymadıkları,% 38,3’ü televizyon izleyerek vakit geçirmektedir. Puan farkları olarak erkeklerin kadınlara göre, 65-69 yaş ve 75 yaş ve üzeri yaştaki yaşlıların 70-74 yaş grubuna göre, bekar olanların evli ve dul olanlara göre, yakın akrabalarla yaşayanların yalnız eşi ve çocuklarıyla yaşayanlara göre, çocuğu olmayanların çocuğu olanlara göre yalnızlık puanları istatistiksel olarak anlamlı olmasa da yüksek bulunmuştur (p>0.05). Araştırmaya katılan yaşlıların “yalnızlık” düzeyi (46,950 ± 7,914) düşük olarak saptanmıştır.

Keywords: