Özet:

2000'li yıllara kadar kırsal alandan kentsel alanlara doğru seyir gösteren göç akımı, kentsel bölgelerde ekonomik ve sosyal sorunlara neden olmuştur. Gerek kentlerdeki itici faktörlerin artması gerekse kırsal alanların yeni çekim alanları haline dönüşmeye başlaması, son yıllarda tersine göç olgusunu önemli bir hale getirmiştir. Bu çalışma, Türkiye’de yaşanan tersine göç sürecini itme ve çekme teorisi kapsamında İstanbul ili örneği üzerinden incelemeyi amaçlamıştır. Çalışmanın sonucunda; kentsel alanlarda ortaya çıkan işsizlik, geçim sıkıntısı gibi özellikle ekonomik sorunların kentin itici faktörlerini oluşturduğu görülmüştür. Bazı kırsal bölgelerde yapılan iyileştirmeler ve istihdam artışı sağlayan politikalar ise kırsal alanların çekiciliğini arttırmıştır. Ayrıca tersine göçü teşvik eden uygulamalar konusunda İstanbul’un iyi bir örnek teşkil ettiği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: