Chantal Mouffe, liberal demokrasinin toplulaştırıcı (aggregative) ve müzakereci (deliberative) demokrasi modellerini ekonomik ve etik kavramlardan hareket ettiği, siyasalı kuran antagonizmaları kavrayamadığı için eleştirir. Bu iki modelinde, evrensel, rasyonel ve kimliksiz birey anlayışından hareket ettiğini savunur. Bu modeller yerine agonistik ya da radikal demokrasi olarak adlandırılan bir model önerir. Bu modelin, antagonizmaları ehlileştirip agonizmaya dönüştüreceğini iddia eder. Bunun için, liberal demokrasinin özgürlük ve eşitlik gibi etik-politik ilkelerini agonistik çekişmenin ön koşulu haline getirir. Modern demokrasinin kurucu unsuru olarak çoğulculuğu görmesine rağmen, çoğulculuğu liberal demokratik ilkeleri benimseyenlerle sınırlandırır. Bu sınırın meşru olabilmesinin koşulu, belirli ahlaki ilkelere ve normlara atıf yapmaktır. Diğer bir ifade ile liberal demokratik ilkeleri sadece siyasal değil aynı zamanda ahlaki ilkeler olarak kavramaktır. Bu durumda, agonistik demokrasi modeli müzakereci bir çerçeveye yaklaşmaktadır. Bu makale, Mouffe’un agonistik demokrasi kuramı ile müzakereci kuramın uzlaşabilir modeller olduğunu ve Mouffe’un iki kuram arasındaki farkı abarttığını savunmaktadır. Mouffe’un agonistik demokrasi modeli, kendisinin savunduğunun aksine müzakereci bir çerçeveye oturmaktadır.
Chantal Mouffe criticizes the aggregative and negotiative democracy models from economic and ethical concepts, because he cannot understand the political constituent antagonisms. In these two models, he claims that he moves from the understanding of the universal, rational and unidentity individual. These models instead suggest a model called agonistic or radical democracy. This model claims that it will emulate antagonisms and turn them into agonism. For this purpose, it makes the ethical-political principles of liberal democracy, such as freedom and equality, a prerequisite for agonistic controversy. Although modern democracy sees pluralism as the founding element, it limits pluralism to those who adopt liberal democratic principles. The condition that this limit may be legitimate is to refer to certain moral principles and norms. In other words, liberal democratic principles are not only political but also moral principles. In this case, the agonistic democracy model approaches a negotiating framework. This article claims that Mouffe’s agonistic democracy theory and negotiating theory are compatible models and that Mouffe exaggerates the difference between the two theories. Mouffe's agonistic democracy model is sitting on a negotiating framework, unlike what he defends.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|