Özet:

Araştırmada, özel eğitim sürecinde uygulanan görsel sanatlar uygulamalarının önemine ilişkin ailelerin değişen düşünce yapılarına göre, çocukları ile gerçekleştirilen görsel sanatlar uygulamalarının öncesi ve sonrasında önem arz eden noktalar değerlendirilmiştir. Araştırmanın evrenini, 01 Mart 2007 ile 29 Mayıs 2009 tarihleri arasında, Antalya’da bir özel özel eğitim okulunda (şahsa ait özel işletme kurumunda) özel eğitim alan ve özel eğitim süreçlerinin yanı sıra araştırmacıdan görsel sanatlar eğitimine yönelik bireysel ve grup olarak ders alan, 19 engelli öğrencinin aileleri oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında, ön-test ve son-test olarak uzman görüşlerine dayalı olarak geliştirilen bir değerlendirme formu kullanılmıştır. Ön-test ve son-test olarak kullanılan değerlendirme formu ailelere elden ulaştırılmıştır. Değerlendirme formu ile elde edilen bilgiler, SPSS for Windows 10.0 Paket Programına aktarılmış ve aktarımı yapılan verilerin tanımlayıcı istatistiksel analizi için frekans tekniği kullanılmıştır. Tanımlayıcı istatistiksel analiz için kullanılan frekans tekniği, araştırmanın her maddesi için ayrı ayrı uygulanmış ve ön test-son test ile ilgili istatistiksel bilgileri yansıtan tablo oluşturulmuştur. Araştırmada; Özel eğitim sürecinde görsel sanatlar uygulamalarının önemine ilişkin aileler önceden “el becerisinin gelişimi”, “fiziksel ve zihinsel gelişime katkı sağlaması”, “öz-güven kazandırması” ve “toplumsallaşmaya katkı sağlaması” açısından önemli olduğunu (% 79.0) düşünürken; sonradan “fiziksel ve zihinsel gelişime katkı sağlaması”, “öz-güven kazandırması”, “toplumsallaşmaya katkı sağlaması”, “mutluluk vermesi”, “başarı duygusunu tattırması” ve “bağımsız yaşam becerilerinin edinimi” açısından önemli olduğunu (% 89.5) düşünmeye başlamışlardır; Özel eğitim sürecinde görsel sanatlar uygulamalarının önemine ilişkin aileler önceden “el becerisinin gelişimi”, “rahatlatıcı olması” ve “konsantrasyon yapısını artırması” açısından önem taşıdığını, “el-göz-beyin koordinasyonunu geliştirmesi”, “başarı duygusunu tattırması” ve “bağımsız yaşam becerilerinin edinimi” açısından önem taşımadığını düşünürken; sonradan “el-göz-beyin koordinasyonunu geliştirmesi”, “başarı duygusunu tattırması” ve “bağımsız yaşam becerilerinin edinimi” açısından önem taşıdığını, “el becerisinin gelişimi”, “rahatlatıcı olması” ve “konsantrasyon yapısını artırması” açısından önem taşımadığını düşünmeye başlamışlardır; sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca; araştırma sonunda ortaya çıkan sonuçlara dayalı olarak, uygulamaya ve ileri araştırmalara yönelik önerilere yer verilmektedir.

Anahtar Kelimeler: