Atıf Sayısı
2
Görüntüleme
102
İndirme
23
Necati Cumalı’nın Susuz Yaz adlı hikâyesi; suyun özel mülkiyet konusu yapılmasıyla ortaya çıkan yapısal çatışmanın köy toplumu üzerindeki yansımalarını kendine konu edinir. Eser, 1963 ve 1973 tarihlerinde olmak üzere iki kez sinemaya uyarlanmıştır. İlk çekilen film 1964 yılında Berlin Film Festivali’nde Altın Ayı ödülünü kazanmış ve 61. Cannes Film Festivali’nin “klasik filmler” bölümünde gösterilmiştir. Gerek hikâyede gerek filmlerde su imgesi üzerinden mülkiyetin, sahip olma duygusunun bir iktidar mücadelesine yol açtığı, bu mücadelenin aynı zamanda insanın kendisine yabancılaşma olgusunu da ortaya çıkardığı ve bunun toplumsal çatışma alanları oluşturduğuna şahit olmaktayız. İktidar mücadelesinin alanını genişlettiği, böylesi bir toplumsal düzlemde her şeyin metalaştığı ve kadınının nesneleştirilerek üzerinde egemenlik inşa edilen bir alana dönüştüğü gözlenmektedir.
The story of Necati Cumali’s Susuz Summer is about the reflections of the structural conflict arising from the subject of private property of water on the village community. The film has been adapted to the cinema twice in 1963 and 1973. The first film to be filmed won the Golden Bear Prize at the Berlin Film Festival in 1964. It was shown in the "Classic Films" section of the Cannes Film Festival. In the story of need, we are witnessing that property through the image of water in the films, the feeling of possession leads to a struggle of power, that struggle also reveals the fact that man is alienated to himself, and that it creates spaces of social conflict. It is observed that the power struggle extends its sphere, that in such a social level everything is metalized and that the woman is objectivized and transformed into a sphere of domination built upon it.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley