Özet:

Örtünme, insanlara ait bir davranış biçimidir. Kadın yahut erkeğe mahsus değildir. İnsanlar çevresel şartlardan, iklimsel zorunluluklardan, beden sağlığını devam ettirme çabasından dolayı yahut da bir taklit eylemi olarak örtünebilirler. Kuşkusuz, örtünmenin bunun dışında sebepleri de vardır. Tesettüre gelince, o örtünme üzerinden görünür hale getirilen bir bilinç halidir. Kişiyi tesettüre yönlendiren sebeplerle örtünmeye yönlendiren sebepler zaman zaman kesişse de ortaya çıkan sonuçlar, farklı niyetlerin tezahürüdür. Bundan dolayı tesettürün, kişiyi ona yönlendiren öğreti, inanç, kabul yahut kanaatlerin bir sonucu olduğu ifade edilebilir. Müminlerin, tesettüre riayet etme ve hayatlarını tesettürlü şekilde devam ettirme bilincine ulaşmasında Nur suresi 31. ayetin önemli bir dönüm noktası olduğunu ifade edebiliriz. Örtünme, insanlık tarihi kadar eskidir. İlkel kabile ve topluluklarda, her ne kadar örtünmenin şekli, örtülen kısmın miktarı, örtü olarak kullanılan malzeme gibi hususlar bazı farklılıklar gösterse de sabit olan şey “örtünme”dir. Kadim topluluklarda örtünmenin varlığı, bugün ortaya çıkan bulgularla kesinlik kazanmış durumdadır. İslam, örtünmeye bir amaç kazandırmıştır. Çevre şartlarının, iklimin, iştigal edilen mesleğin zorunlu bir sonucu olarak ortaya çıkan örtünmeyi İslam dini “geleneksel”, “ihtiyaçtan yapılan” bir eylem olmaktan çıkartıp “tesettür” formuna sokmuştur. Tesettür bu anlamda İslamî bir bilincin dışa yansıyan halidir. Bu süreç, Nur suresi 31. ayetin katkılarıyla şekillenmiştir.

Anahtar Kelimeler: