Özet:

Fırtına, Pericles, Cymbeline ve Kış Masalı ile birlikte Shakespeare’in romances olarak adlandırılan son dönem oyunları arasında yer alır. Doğaüstü unsurların, gizemli kişilerin yer aldığı romance’larda, gerçek yaşamda rastlanması mümkün olmayan olağanüstü durumlar ve heyecan verici romantik serüvenler işlenir. Ne var ki Fırtına bir yana, bu romance’ların Shakespeare’in büyük komedyaları ve tragedyaları değerinde olmadığı hemen herkes tarafından kabul edilen bir gerçektir. 1611’de sarayda oynanılan Fırtına’nın büyük olasılıkla son oyun olduğu ileri sürülmektedir. Fırtına, birçok Shakespeare oyunu gibi çok değişik biçimlerde okunabilir, okunmuştur da… Oyun bir anlamda büyük yazarın insan doğası üzerine yaptığı derin bir felsefi deneme gibidir. Bu çalışma yapısalcı çözümleme yönteminden yararlanarak bu derinliği ortaya çıkarma denemesidir.

Anahtar Kelimeler: