Abstract:

"Her edebî metin oluştuğu dönemi temsil eder. "sözüyle de belirttiği gibi, romanlar ele aldıkları dönemin tanıklığını da yapan ve sunan edebi metinlerdir. Bu tanıklık, roman kişileri, olay örgüsü ya da tematik doku aracılığıyla olabileceği gibi eserin dil ve üslup özellikleri açısından da gerçekleşebilir. Özellikle gerçekçi yaklaşıma sahip yazarlar, yaşanan gerçekliğe mümkün olduğunca sadık kalınması gerektiği inancıyla, romanın çağının tanıklığını yapmasına daha fazla özen gösterirler. Türk romanında bireysel gerçekçiliğin ve toplumsal gerçekçi çizginin önemli isimlerinden olan Vedat Türkali de romanlarının konu edilen tarihsel süreci yansıtmasına özen göstermiştir. Yazar, özellikle roman kişilerinden yola çıkarak, onların bireysel gerçekliğini derinlemesine incelerken, bir yandan da onları toplumsal panoramanın parçaları olarak sunar. Kişiler aracılığıyla çizilen toplumsal panorama, belli tarihi süreçleri gerçekçi ya da farklı açılardan görebilmek açısından önemli bir katkı sağlar. Yazar, romanlarında tarihe yaklaşım biçiminin nasıl olması gerektiği ya da aydın-halk ilişkisinin tarihî seyri gibi meseleler üzerinde de durarak, tarihî olanla güncel olan ya da tarih-birey ilişkisi hakkında bilinçli bir tutum sergiler. Bu tutum, onun tarihe ve topluma yaklaşım biçimini öne çıkaran unsurlardandır. Vedat Türkali, Güven romanında II. Dünya Savaşı'nın yarattığı sıkıntılı günleri ve ekonomik darboğazı şahıs kadrosu vasıtasıyla gerçekçi bir şekilde çizer. Bu çalışmada yaşanan bu sancılı sürecin şahıs kadrosuna yansıyış biçimi, kişilerin değerlendirmeleri, tepkileri üzerinden anlamlandırılmaya çalışılacak.

Keywords: