Son dönemlerde “soykırım” iddiaları Diaspora’nın öncülüğü ve Ermenistan devletinin büyük katkılarıyla ciddi bir uluslararası kamuoyu oluşturma retoriğine dönüştürülmüştür. Bir tarafıyla “soykırım” iddiaları tarih ve ulusal kimliğin belirleyici unsuru olarak görülmekte, diğer tarafıyla ise küresel siyaset açısından etkin bir propaganda aracı şeklinde kullanılmaktadır. Makale kapsamında yapılan analiz, bu genel görünümü içerisinde “soykırım” söyleminin sosyolojik arka planına ışık tutmaya çalışmaktadır. Çünkü ortak hafıza ve kolektif kimlikle ilgili herhangi bir büyük söylem, olayın temsil sürecine aktarılmasıyla kazandığı toplumsal anlamla alakadar bir meseledir. Olaylar değil, onların toplumsal temsile yansıyan görünümleri anlam üretirler. Bu ilişkisellikte “soykırım” retoriği, Ermeni topluluğu üyelerinin ‘1915 olayları’ nedeniyle maruz kaldıklarını düşündükleri travmatik etkilerin anlamının sosyolojik inşa sürecine yansıtılmasıdır. Retorikle ilgili toplumsal algıların oluşmasına etki gösteren sosyo-kültürel etkenler irdelenmelidir. Bu perspektiften ele alınan konu “kültürel travma” kavramsallaştırması çerçevesinde çözümlenecektir. Anahtar Kelimeler: Kültürel Travma, Retorik, Ulusal Kimlik, Taşıyıcı Gruplar, Temsil–Anlam İlişkiselliği.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|