Citation Number
3
Views
103
Downloands
21
Sözleşme, tarafların karşılıklı ve birbirine uygun irade açıklamaları ile kurulan ve günlük hayatta en çok karşılaşılan hukuki işlemdir. Kural olarak sözleşme taraflarının sözleşmeden doğan borçlarını ifa edecekleri kabul edilir. Ne var ki, sözleşme taraflarının borca aykırı davranış sergilemeleri de karşılaşılan bir durumdur. Borca aykırı davranışın sonuçları Türk Borçlar Kanununda düzenlenmiştir. Ancak sözleşme serbestisi ilkesinin tanıdığı sınırlar içinde, tarafların borca aykırılık hâlinde ortaya çıkması muhtemel zararı tahmin etmek suretiyle ödenecek tazminatı götürü olarak belirlemesi mümkündür. Her ne kadar Türk Borçlar Kanunu’nda ve mehaz İsviçre Borçlar Kanunu’nda götürü tazminatı düzenleyen hükümler olmasa da, öğreti ve uygulamada götürü tazminat kavramı kabul edilmiştir. Uygulamada ise tarafların götürü tazminat kararlaştırmış olup olmadığı meselesi, sözleşmenin yorumu bakımından sıkça karşılaşılan bir meseledir. Bir diğer mesele ise taraflarca kararlaştırılan tazminatın gerçekte meydana gelen tazminattan daha fazla olması hâlinde, hâkimin kararlaştırılan tazminat miktarını indirip indiremeyeceğidir. Nitekim bu mesele, gerek İsviçre ve Türk hukuk öğretisi ve uygulamasında gerekse Alman hukuk öğretisi ve uygulamasında oldukça tartışmalı meselelerden birini teşkil eder. Özellikle ceza koşulunun indirilmesine ilişkin düzenlemenin götürü tazminatın indirilmesi bakımından da uygulanıp uygulanmayacağı konusu, tartışmaların ana eksenindeki konulardan biridir. Bu çalışmanın amacı, öncelikle götürü tazminat kavramını, götürü tazminatın amaç ve işlevinin yanı sıra türlerini ele almaktır. Ardından hâkimin taraflarca kararlaştırılan götürü tazminatı indirmesi meselesi inceleme konusu yapılacaktır.
The Agreement is a legal process established by mutual and mutual declarations of will of the Parties and frequently encountered in daily life. As a rule, the contracting parties shall accept to fulfill their debts arising from the contract. However, the contractual parties are also confronted with an unreliable behavior. The result of the debt-controlled behavior is regulated by the Turkish Debt Act. However, within the limits recognized by the principle of freedom of contract, it is possible that the parties determine the compensation to be paid by estimating the potential damage that occurs in the case of debt conflict. Although there are no provisions in the Turkish Debt Act and the Swiss Debt Act that regulate the compensation, the concept of compensation taken in teaching and practice has been accepted. In practice, the question of whether the parties have agreed on compensation is a question that is often encountered in terms of interpretation of the contract. The other issue is that if the compensation agreed by the parties is greater than the compensation actually occurred, the judge will not be able to lower the amount of compensation agreed. In fact, this issue constitutes one of the very controversial issues in both Switzerland and Turkish law teaching and practice. The issue of whether or not the regulation concerning the reduction of the criminal condition will be applied in terms of the reduction of the compensation is one of the topics in the main axis of the discussions. The purpose of this study is to first address the concept of compensation, the purpose and function of compensation, as well as the types of compensation. The case of the judge that the parties have agreed to take compensation will then be examined.
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
