Özet:

Tasavvufî şiirler, manevî kültürün aktarılması konusunda büyük bir önem taşı- maktadır. Bu tematik çalışmada, Çapakçur (Bingöl) bölgesinin önemli âlim ve şeyhlerinden biri olan Kiğılı Şeyh Selim Efendi’nin “Divan”ı incelenmiş, şiirlerinde hayatın idame ettirildiği yer ve imtihan mekânı olan “dünya”nın muhtelif tasavvurlara konu edildiği tespit edilmiştir. Dolayısıyla önce İslam’ın ana kaynakları (Kur’ân-ı Kerim ve hadis) ve tasavvufî anlayış bağlamında dünyanın ele alınma biçimi, Kiğılı Şeyh Selim Efendi’nin hayatı, Divanı ve edebî yönü hakkında teorik bilgiler verilmiş, akabinde şairin “dünya” algısı ortaya konulmaya çalışılmıştır. Dünya, Kiğılı Şeyh Selim Efendi’nin şiirlerinde daha çok geçici olma özelliğiyle nazara sunulmuştur. Olumsuz kavram ve durumlarla (zindan, zalimlerin meydanı, sıkıntı veren fikir, yılanın zehri vb.) tavsif edilerek doğrudan ve göndermelerle âhiret ile karşılaştırılmış aslî vatan olarak düşünülen âhirete göre de- ğersiz görülmüştür. Soyut kavram ve durumlarla ilişkilendirilerek tasvir edilen dünya, kozmik bir mekândan ziyade etik bir değer olarak ele alınmıştır.  

Anahtar Kelimeler: