Abstract:

Sinsin, bir grup insanın düğün törenlerinde oynadıkları ateş temelli bir oyundur. Sinsin oyun adı Türkçe dışında Gagauzcada zarf olarak (sinsin “gizlice”) yaşamaktadır ve bu oyun tespit edebildiğimiz kadarıyla Türkiye dışında görülmemektedir. Sinsin sözcüğü, Türkiye’de oyunun oynandığı bölgelere göre siŋsiŋ, simsim, siŋidi, çındır ya da yumruk oyunu adlarını almaktadır. Sinsin oyunu esasen üç ögeden oluşmaktadır. Öncelikle, temel öge ateştir. Gece düğün evinin önünde ya da açık bir alanda büyük bir ateş hazırlanır. İkinci öge, davul ve zurna adı verilen müzik aletleridir. Üçüncüsü, ateşin etrafında toplanan çoğunlukla erkeklerden oluşan insan topluluğudur. Sinsin eski Türk kültürel ögelerini barındırması açısından ilginç bir oyundur. Davul, ateş ve ateşin etrafında özel dans figürleri ile dönen oyuncu Eski Türk kültürünün şamanist kalıntılarını bize göstermektedir. Ateşin etrafında dans eden oyuncu daima tetiktedir ve sık sık kalabalığı dikkatlice izlemektedir. Kendi ‘yaşam alanı’nı ‘düşmanlar’dan koruması açısından sinsin oyuncusu için bu dikkat gereklidir. Ayrıca, sinsin oyunu dramatik savaş sahneleri barındırdığı için bu oyunun Eski Türklerin savaş stratejilerinin kalıntılarını da içerdiğini söyleyebiliriz. Bugüne kadar sinsin sözcüğü üzerine çeşitli etimolojik açıklamalar yapılmıştır. Bu yazıda sinsin oyunun belirgin özellikleri ile birlikte etimolojisi üzerinde durulmuştur.

Keywords: