Özet:

Chris Ofili is a Turner award-winning Black English artist who uses the traditions against traditional art methods again. The elephant ejaculation, which offers the built nature of its roots it uses in almost every work, is constantly faced with us. The cultural and natural bilaterality, which includes the narrative of the roots of African and Asian colonies, is an opposition to the expression of the cultural spheres, origin, racist approaches and multiculturality of the Elephant Extrusion Office. The emphasized topics of the Office, which has been attacked by a Mizahi, are remarkable. The Office, which indicates that it has made the image of the isolated black people who stand on identity and race and is doing it in an effort to disturb the captive; the Office sanctifies the bodies in the other position with its works questioning the structure of the body, identity and conceptual structure. The works studied in the study were selected from the different works that the artist produced in the years of post-colonialism. The works discussed in the research; the works open to postmodern criticism were also studied by structure. The scan of literature, the study of video interviews with the artist and the data obtained by the study of the artist’s own writings, the works were discussed in a conceptual framework.

Anahtar Kelimeler:

Özet:

Chris Ofili; geleneksel sanat yöntemlerine karşı yine gelenekleri kullanan Turner ödüllü Siyahi bir İngiliz sanatçıdır. Hemen hemen her çalışmasında kullandığı köklerinin yapılı doğasını sunan fil dışkısı sürekli karşımıza çıkmaktadır. Kültür ve doğa ikililiği, Afrika ve Asya kolonilerinin köklerinin anlatısını içeren fil dışkısı Ofili’ nin kültürel alanlarının, kökenin ifadesi, ırkçı yaklaşımlara ve çok kültürlülüğe karşı duruştur. Mizahi bir karşı saldırıya geçen Ofili’nin vurgulu temaları dikkat çekicidir. Kimliği ve ırkı üzerinde duran ötekileştirilmiş siyahi halkının resmini yaptığını belirten ve bunu alımlayıcıyı rahatsız etme çabası içinde gerçekleştiren; Ofili, bedenin yapı bozumunu, kimliğini ve kavramsal yapısını sorgulayan eserleriyle öteki konumundaki bedenleri kutsallaştırır. Araştırmada incelenen eserler, Postkolonyalizmin de önem kazandığı yıllarda sanatçının üretmiş olduğu farklı eserlerinden seçilmiştir. Araştırmada ele alınan eserler; postmodern eleştiriye açık eserler olmakla birlikte yapısöküm ile de incelenmiştir. Literatür taraması, sanatçıyla yapılan video röportajların incelenmesi ve sanatçının kendi yazıları da incelenerek elde edilen veriler kullanılarak eserler kavramsal çerçevede tartışılmıştır.