Abstract:

Belediyeler, belde sakinlerinin yerel nitelikteki ortak ihtiyaçlarını karşılamak üzere kurulan, karar organları seçimle göreve gelen, idari ve mali özerkliğe sahip kamu tüzel kişisidir. Belediyeler, geleneksel yerel hizmetleri yerine getirmekle yetinmeyerek, sosyal belediyecilik kapsamında halka sosyal hizmet ve sosyal yardım sunarlar. Sosyal belediyecilik, sosyal devlet anlayışının yerele yansımış biçimi olup, sosyal devletin, halka sunmakla görevli olduğu sosyal politikaya belediyelerin müdahil olmasıdır. Sosyal belediyecilik, sosyal devletten uzaklaşmanın aracı değil, sosyal devletin yükünü yerine getiren, sosyal hak anlayışını savunan bir yaklaşımdır ve toplumun tüm dezavantajlı gruplarına yansız hizmet verir. 5393 sayılı Belediye Kanunu ile 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu’nun pek çok maddesinde, sosyal belediyeciliğe kanuni altyapı oluşturabilecek hükümler bulunmaktadır. Her iki kanun, belediyelere sosyal hizmet ve sosyal yardım konusunda genel yetki vermiştir. Ancak uygulamada, belediyeler, eşgüdüm, mali kaynak, sosyal doku ve uzman eleman eksikliği gibi sorunlarla karşılaşmaktadır. Bu çalışmada, sosyal belediyeciliğin uygulama alanları ile Şanlıurfa Büyükşehir Belediyesi’nin sunduğu sosyal hizmet ve sosyal yardımlar irdelenmektedir.

Keywords: